MİRASYEDİLİK

Devlet devlet diye naralar atıp
Devleti harcadık, daha ne kaldı?
Milli duyguları ucuza satıp
Milleti harcadık, daha ne kaldı?

Parti merkezleri kıblemiz oldu
Kirli, paslı giren tertemiz oldu
Kazanan kesemiz midemiz oldu
Ümmeti harcadık, daha ne kaldı?

PKK Kürdüm der Kürtleri vurur
Alevi Sünni’den uzakta durur
Dindar karşısında laikçi bulur
Vahdeti harcadık, daha ne kaldı?

Nereye baktıksa hoş bakamadık
Bir düştük bir daha hiç çıkamadık
Sarıldık dünyaya bırakamadık
Ahreti harcadık, daha ne kaldı?

Dilendik batıda, dağıttık şarkta
Ar namus kalmadı ev ile barkta
Ekranda sahnede caddede parkta
İffeti harcadık, daha ne kaldı?

Sözleri, zehirli yılan ettik biz
Herşeyi, herşeyi yalan ettik biz
Sevgiyi dostluğu talan ettik biz
Hürmeti harcadık, daha ne kaldı?

Şartlandık en cani arzular için
Koymadık tek mâni arzular için
Üç günlük nefsani arzular için
Cenneti harcadık, daha ne kaldı?

Vurduk çaldık çırptık bin bir iş yaptık
Gönlümüze gözümüze diş yaptık
İsrafa yöneldik gösteriş yaptık
Nimeti harcadık, daha ne kaldı?

Batıya saldılar bir batıl izden
Umutlar hayaller kırıldı dizden
Sılayı aldılar ellerimizden
Gurbeti harcadık, daha ne kaldı?

Zevk safa içinde şah ile vezir
Biri hekimim der, birisi Hızır
Bekledik bekledik gelmedi huzur
Mühleti harcadık, daha ne kaldı?

Çağ delirdi; beden hasta, can hasta
Haram dolu riya dolu her tasta
Akıl iflastadır, amel iflasta
Rahmeti harcadık, daha ne kaldı?

Ahbaplık komşuluk nerde erenler,
Duruyorsa haber versin görenler?
Söyleyin söyleyin eski yârenler
Sohbeti harcadık, daha ne kaldı?

Sünneti kaybettik, farzı kaybettik
Sahabeden miras tarzı kaybettik.
Manevi talebi, arzı kaybettik
Kısmeti harcadık, daha ne kaldı?

Abdurrahim Karakoç